ராகமும் துவேஷமும் : வெற்றிராஜா

‘இறைவனின் மகிமையை போற்றுவதும், ஆன்மாவை புதுப்பித்தலுமே இசையின் இலக்கு’ என்கிறார் இசை மேதை J.S.Bach. ‘கடவுளின் அம்சத்தை வெளிப்படுத்தாத எந்தவொரு தேற்றமும் அர்த்தமற்றது’ என்கிறார் கணித மேதை ராமானுஜன். இந்திய மண்ணில் இயல், இசை, நாடகம், அனைத்துமே ஆன்மீகம் நோக்கிதான் பயணிக்கின்றன. மிக நுட்பமாக இசையமைக்கப்பட்ட பாடல் ஒன்று புதுமைப்பித்தனின் சிறுகதைக்கு சமானம் என்றால், சிம்பொனிகளோ தல்ஸ்தோய் படைத்த ‘போரும் அமைதியும்’ நாவல் போல பிரம்மாண்டமாக விரிபவை. நிற்க. கர்நாடக சங்கீத பின்புலமோ, மேற்கத்திய இசை அறிவோ, இசையின் இலக்கணங்களோ, இசைக்கருவி பயிற்சியோ எதுவும் இல்லாதவன் என்றாலும், இசையின் மீதுள்ள பித்தையும், இலக்கியத்தின் மீதுள்ள பற்றையும் நம்பி இந்த கட்டுரையை எழுதி விடுவேன் என்றே நம்புகிறேன்.

சுவிட்சர்லாந்தில் வடிவமைக்கப்பட்ட அழகிய வாட்ச் ஒன்றை சுதந்திர இந்தியாவின் பிரதமரான நேருவுக்கு பரிசாக அளித்தனர். காலத்தை கையில் சூடிக்கொள்ள விரும்பிய மானுடத்தின் மகத்தான தருணங்கள். செல்வந்தர்கள் மட்டுமே கைக்கடிகாரங்கள் அணிந்துக் கொண்டிருந்த காலத்தில், ஒவ்வொரு இந்திய பிரஜையும் வாட்ச் அணிய வேண்டுமென்ற கனவோடு, நேரு அடிக்கல் நாட்டி உருவானதே HMT (ஹிந்துஸ்தான் மெஷின் டூல்ஸ்) நிறுவனம். எண்பதுகளில் தோன்றிய டைட்டன் வாட்ச் கம்பெனி, அரை நிமிட இசைத் துணுக்கு ஒன்றை அறிமுகம் செய்து HMT வாட்ச் நிறுவனத்தை வீழ்த்தியது. டைட்டன் விளம்பரத்தில் ஒலித்த அந்த இசைத் துணுக்கை பல ஆண்டுகளாக டைட்டன் கம்பெனியின் இசையென்றே நம்பியிருந்தேன். இணையம் வந்த பிறகே அது மொஸார்ட் எழுதிய 25வது சிம்பொனியின் ஒரு சிறிய பகுதி என்று கண்டடைந்தேன்.

நம்மில் பலருக்கு சிம்பொனி இசை என்றாலே ஒருவித விலக்கம் உருவாகி விடுகிறது. சிம்பொனி கேட்பதை ஒரு சுமையாக நினைத்து அதை தவிர்க்கவும் முனைகிறோம். ஆனாலும் அவற்றை விளம்பர இசை துணுக்குகளாக, கைபேசி ரிங்டோனாக , வாகனங்கள் ரிவர்ஸ் செல்கையில் எழும் ஓசையாக, லிஃப்ட் நகர்வதை, நீர் தொட்டி நிரம்புவதை, கதவுகள் மூடுவதை, பேமண்ட் முடிந்ததை கூறும் சமிஞ்சையாக, பொம்மைகள் எழுப்பும் ஒலியாக, நமது ஆழ்மனம் கேட்டபடிதான் இருக்கிறது. பின்னர் அவற்றை Bach இயற்றிய Badinerie, மொஸார்ட்டின் 40வது சிம்பொனி, பீத்தோவனின் ‘Ode to Joy’ என அடையாளம் காண்கையில் நம் மனம் கிளர்ச்சியடைந்து சிம்பொனி உலகினுள் மெல்ல நுழைகின்றது.

சிம்பொனி என்றாலே அது காலாவதியான இசையென்றும், முதியோர்கள் கேட்பதென்றும், உயர்குடி மக்களுக்கானது என்ற பல்வேறு கருத்துகள் யாவும் பிழையானவை. சிம்பொனிகள் உருவாகி வந்த சூழலையும் அதன் நோக்கத்தையும் புரிந்து கொள்வதில் உள்ளது சூட்சுமம். பீத்தோவன் சிறு வயதிலேயே அன்னையை இழந்தவர். தந்தையோ குடிகாரர். உடன்பிறப்புகளை காப்பாற்றும் பொறுப்பை ஏற்று, இசையை நம்பி ஜெர்மனியிலிருந்து ஆஸ்திரியா நோக்கி செல்கிறார். இசையில் புலமை இருந்தும் ஏழ்மையின் காரணத்தால் அவரது காதல் நிராகரிக்கப் படுகிறது. பணக்கார கணவன் இறந்து விதவையாகும் அவரது காதலியை மணக்க விரும்புகிறார் பீத்தோவன். போதிய செல்வமும் செல்வாக்கும் இல்லாததால் அவரது காதல் மீண்டும் மறுக்கப்படுகிறது. பிரெஞ்சுப் புரட்சிக்கு பிறகு ஐரோப்பாவில் அவர் கண்ட மக்களாட்சி கனவுகள் பொய்த்து மன்னராட்சியே மீண்டும் தொடர மிகுந்த ஏமாற்றமடைகிறார். அவமானங்கள். நெருக்கடிகள். கொந்தளிப்புகள். அவரது செவிப்புலன் படிப்படியாய் குறைந்து முழுவதுமாய் செவிடு ஆகி, தற்கொலையின் விளிம்புக்கு செல்கிறார். இந்த பின்புலத்தில்தான் அவர் வியக்க வைக்கும் சிம்பொனி குறிப்புகளை எழுதிக் குவித்திருக்கிறார்.

பீத்தோவனின் முதல் சிம்பொனி அவரது முன்னோடிகளான ஹெய்டன், மொஸார்ட் மரபுகளை பின்பற்றி எழுதப்பட்டது. குழிக்குள் இருந்த விதையிலிருந்து மேலெழும் செடி தனக்கான வானத்தை தேடுவது போல அமைந்துள்ளது அவரது இரண்டாம் சிம்பொனி. சாகசம் நிறைந்த பயணங்கள் செய்து வெற்றி வாகை சூடும் வீரனுக்கு நிகரானது மூன்றாம் சிம்பொனி. மாவீரன் நெப்போலியனுக்கு அதை சமர்ப்பித்ததாகவும், பின்னர் சீற்றத்தால் அச்சமர்ப்பணத்தை கிழித்தெறிந்ததாகவும் சரித்திரக் குறிப்புகள் உள்ளன. பீத்தோவனின் ஒற்றைப்படை இலக்க சிம்பொனிகள் யாவும் ஆண்தன்மையுடன் ஆவேசமாய் சீறிப்பாய, இரட்டைப்படை இலக்க சிம்பொனிகளோ நம்மை கனிவுடன் ஸ்பரிசிப்பவை. நான்காவது சிம்பொனி அதற்கு சான்று. பீத்தோவனின் ஐந்தாவது சிம்பொனி ஒரு பொக்கிஷம். அவரது செவிப்புலன் படிப்படியாய் பழுதடைந்தாலும் ‘கேளுங்கள் தரப்படும்’. ‘தட்டுங்கள் திறக்கப்படும்’. ‘தேடுங்கள் கிடைக்கும்’ என்ற விவிலிய வாசகத்துக்கு ஏற்ப அகத்தேடல்களை விரிவுபடுத்தி இசையில்தான் தனக்கு மீட்பு என கண்டடைகிறார். பலாவின் ஒவ்வொரு சுளையும் தித்திப்பது போல, வைரத்தின் ஒவ்வொரு பட்டையும் ஜொலிப்பது போல, கவிதையின் ஒவ்வொரு சொல்லும் சிறகடிப்பது போல, ஐந்தாவது சிம்பொனியின் ஒவ்வொரு துளியிலும் தனது முத்திரையை பதிக்கிறார் பீத்தோவன்.

இயற்கையின் ரசிகரான பீத்தோவன், மனிதர்களை விட மரம், செடி, கொடிகளை, மலை, நதி, அந்திகளை அதிகம் விரும்பியவர். இயற்கை அன்னையின் எழிலை வர்ணிக்கிறது ஆறாவது சிம்பொனி. ஏழாவது சிம்பொனியில், குறிப்பாக அதன் இரண்டாவது பகுதி ஒரு ஆத்மா பரமாத்மாவை கண்டுகொண்ட மகிழ்ச்சியில், அத்வைத நிலையில், முக்தியில் திளைக்கிறது. கடைக்குட்டி பாசம் போல பீத்தோவனுக்கே பிடித்த எட்டாவது சிம்பொனி, அளவில் குட்டியானது. வள்ளலாரும் பாரதியும் செய்த சமூக புரட்சிக்கு எல்லாம் முன்னோடியாக, ஓட்டுமொத்த மானுடத்தின் பிரதிநிதியாக, காக்கை, குருவி, கடல், நதி, மலர், நிலவு யாவற்றையும் மனிதர்களோடு இணைத்துக்கொண்டு கடவுளை நோக்கி நியாயம் கேட்டு மீட்புக்கு செல்கின்ற பீத்தோவன் என்னும் அதிமானுடனை எதிரொலிக்கிறது அவரது ஒன்பதாவது சிம்பொனி. இசைக்குறிப்புகளால் மாபெரும் கோபுரங்களை கட்டமைத்து, இசையின் சிம்மாசனத்தின் மீது சாமான்ய மனிதர்கள், மாற்றுத் திறனாளிகள் மற்றும் ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் குரல்களை அமர்த்தி (Ode to Joy) அழகு பார்த்தவர் பீத்தோவன்.

ஒரு சிம்பொனி என்பது நான்கு பகுதிகளை உள்ளடக்கிய பெருங்கதையாடல். முதல் பகுதி வேகமாகவும், இரண்டாம் பகுதி மெதுவாகவும், மூன்றாம் பகுதி மிதமான வேகத்திலும், நான்காவது பகுதி மிக வேகமாக உணர்ச்சிகரமாய் முடிவது. சிம்பொனி அதன் நவீன வடிவத்தை அடைவதற்கு முன்பு Concerto, Sonata போன்ற வடிவங்கள் இருந்தன. விவால்டியின் புகழ்பெற்ற ‘Four Seasons’ (நான்கு பருவங்கள்) Concerto வகையில் சேரும். இசையின் வடிவங்கள் மாறினாலும், அது திறக்கின்ற உலகமும், தீட்டுகின்ற காட்சிகளும், எழுப்புகின்ற கற்பனைகளுமே முக்கியம். விவால்டியின் ‘Four Seasons’ வசந்தம், கோடை, இலையுதிர், குளிர்காலம் ஆகிய நான்கு பகுதிகளை கொண்டது. விவால்டியின் இசையை நான் ஜெயமோகனின் ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவலுடன் இணைத்து கற்பனை செய்வதுண்டு. வசந்தன் என்கிற பாணனின் பாடலுடன் துவங்கும் விஷ்ணுபுரத்தின் முதல் பாகமான ஶ்ரீபாதம் முழுவதும் வசந்த பருவத்தின் அம்சங்கள் நிறைந்தது. விதையிலிருந்து முழு ஆற்றலுடன் கிளம்பும் செடி போல, மண்ணில் புதைந்த விஷ்ணு சிலையின் கால் கட்டைவிரல் எழுகிறது. இரண்டு பாதங்களும் துளிர்விடும் இரண்டு இலைகளே. திருவடி, பிங்கலன், அனிருத்தன், சித்திரை, சாருகேசி, வலிதாங்கி என இளமை ததும்பும் பாத்திரங்கள். காமத்தால் அலைகழிந்து கணிகை வீதியில் கனவுகளை தேடுபவர்கள். சோனா நதியில் நீராடுகையில் சிறுமி சித்திரை பூப்பெய்துகிறாள். விதை செடியாகி, மொட்டு மலராகி, வண்டுகள் தேன் குடித்து மயங்குவதை விவரிக்கிறது விவால்டியின் Spring (வசந்தம்) இசை. விவால்டியின் Summer (கோடை) இசை, கெளஸ்துபம் பகுதியில் நிகழும் ஞான விவாதங்கள் போல ஒளியை நோக்கி நகர்வது. நாவலின் கடைசி பாகமான மணிமுடியில் விஷ்ணுபுரம் அழிவதை காண்பிக்கிறது விவால்டியின் Winter இசை.

இரண்டாம் உலகப்போரில் ஜெர்மனி ரஷ்ய படைகளுக்கு இடையிலான யுத்தம் கிட்டதட்ட நான்கு ஆண்டுகள் நீடித்தது. இதில் இரண்டரை கோடி ரஷ்ய மக்கள் உயிரிழந்தனர். பஞ்சம் பசி பட்டினிச் சாவுகள். கடுங்குளிரில் பரவிய நோய்கள். குழந்தைகள், முதியோர், ராணுவ வீரர்கள் என மரணங்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துக் கொண்டே போனாலும் நம்பிக்கை தளராமல் மொத்த ரஷ்ய சமூகமும் இணைந்து ஜெர்மனிக்கு எதிராக போரிட்டனர். அதை கருவாக வைத்து, போர் நிகழ்ந்த அதே காலகட்டத்தில் தனது ஏழாவது சிம்பொனியை எழுதினார் Shostakovich. ஆர்கெஸ்ட்ராவில் வாசிப்பவர்களுக்கு அரசாங்க ரேஷன் உணவு உண்டு. மக்களுக்கு அது சாவிலிருந்து தப்புவதற்கான ஒரு வாய்ப்பு என்பதால், ஏழாவது சிம்பொனியில் ஏராளமான இசைக்கருவிகளையும் (மாட்டு மணிகள் உள்பட), இசைக்குறிப்புகளையும் சேர்த்து விடுகிறார் Shostakovich. ரிகர்சலின் போதே பலரது மரணம் நிகழ்கிறது. இந்த சிம்பொனியின் அரங்கேற்றம் பற்றி கேள்விப்பட்டு, அவர்கள் மீது குண்டு வீசி தாக்குவதற்கு ஹிட்லரிடமிருந்து கட்டளை வருகிறது. மானுட வரலாற்றில் கலையின் மீதும், கலைஞர்களின் மீதும் நிகழ்ந்த உச்சபட்ச போர் வன்முறை இதுவே. உள்ளே சிம்பொனி ஒலிக்க, வெளியே குண்டுகளும் தோட்டாக்களும் பறக்க Shostakovich 7th symphony வெற்றிகரமாய் அரங்கேறுகிறது. முதல் உலகப்போரில் சாமான்ய மக்களின் வலிகளை பதிவு செய்த ‘All Quiet on the Western Front’ நாவலுக்கு நிகரானது, இரண்டாம் உலகப்போரின் ஆழ்துயரை இசை வடிவில் சொன்ன Shostakovich 7th symphony. சிம்பொனியின் முதல் பகுதி ஜெர்மன் படை ரஷ்யாவுக்குள் நுழைவதையும், இரண்டாம் பகுதி மக்களின் நினைவேக்கங்களையும், மூன்றாம் பகுதி ரஷ்யர்கள் மனம் தளராமல் போராடுவதையும், நான்காம் பகுதியில் அவர்கள் ஜெர்மன் படையை தோற்கடித்து வெற்றிமுரசு கொட்டுவதை உணர்ச்சிபூர்வமாக சித்தரித்தபடி நிறைவுறுகிறது.

சிம்பொனி என்பது ஊர் கூடி இழுக்கின்ற தேர். ஆளுக்கொரு திசையில் இழுத்தால் தேர் நகராது. ஒரு இலக்கை நோக்கி அனைவரும் ஒத்திசைவில் தேர் இழுத்தால் மட்டுமே நகர்வலமும் தெய்வ தரிசனமும் நிகழும். டிராஃபிக் ஒளி விதிகள் போல சிம்பொனி இசைக்குறிப்புகள் ஒருவித இறுகிய தன்மை கொண்டவை. கறாராக வாசிக்கப்பட வேண்டியவை. இங்குதான் கர்நாடக சங்கீதமும், ஹிந்துஸ்தானி இசையும் சிம்பொனியிலிருந்து சற்றே வேறுபட்டு தன்னறிதலுக்கான வாய்ப்புகளை வழங்குகின்றன. இந்திய இசையின் முன்னோர்கள் ராகம், தாளம் பல்லவி என்ற அடிப்படைகளை (templates) அமைத்திருந்தாலும், ஒவ்வொருவரும் தனது மனோதர்மத்தை கண்டடைவதற்கான பாதையை இந்திய இசை காண்பிக்கிறது. இசையின் இலக்கு இறைவனடி என்றாலும், பாதைகளும் பயணங்களும் வெவ்வேறாக இருக்கலாம். ராகம் என்ற சம்ஸ்கிருத சொல்லுக்கு வண்ணம், எண்ணம் என்றே பொருள். வண்ணங்களை விதவிதமாய் குழைப்பது போல, எண்ணங்கள் இடைவிடாது எழுவது போல, ஸ்வரத்தையும் ஸ்ருதியையும் இணைத்து கோடிக்கணக்கான ராகங்களை நம்மால் உருவாக்க இயலும். ஆனால் சமூக பயன்பாட்டு வசதிக்காக 72 மேளகர்த்தா ராகங்களும், தாய் ராகங்கள், சேய் ராகங்கள் என இலக்கணங்களை வகுத்துக் கொண்டது இந்திய இசை.

மும்மூர்த்திகள் தியாகராஜர், முத்துஸ்வாமி தீக்ஷிதர், ஸ்யாமா சாஸ்திரி ஆகியோர் இசையின் இலக்கணங்களை வகுத்து கர்நாடக சங்கீதத்தை அடுத்த கட்டத்துக்கு உயர்த்தினர். தியாகராஜர் தான் இயற்றிய பாடல்களின் கடைசி வரியில் தியாகராஜன் என்ற தன் பெயரையும், ‘குரு குகன்’ என்று முருகன் பெயரை முத்துஸ்வாமி தீக்ஷிதரும், ‘ஷ்யாமா க்ருஷ்ணா’ என்று கிருஷ்ணனின் நாமத்தை ஸ்யாமா சாஸ்திரியும் முத்திரையாக பதித்தனர். ஆப்த மந்திரங்கள் (உதாரணம் ‘அகம் ப்ரம்மாஸ்மி’), ஆப்த வாக்கியங்கள் (உதாரணம் ‘மனதில் உறுதி வேண்டும்’), போல எத்தனையோ ராகங்கள் இருந்தாலும் ஒரு சில ராகங்களில் மட்டும் நமது மனம் இயல்பாக சென்று அமர்ந்து விடுகிறது. அதுவே நமக்கான ஆப்த ராகம். ஒரே ஒரு ராகத்தை பற்றிக்கொண்டு பயணித்தால் கூட போதும், அது நம் இலக்கை காண்பித்து விடும்.

முந்நூறு வருடம் பின்னோக்கி பயணித்தால் ஒலிப்பது மேற்கத்திய சிம்பொனி இசை. எழுநூறு வருடம் பின்னோக்கி சென்றால் கர்நாடக மற்றும் ஹிந்துஸ்தானி இசை துவங்கிய காலம். சுமார் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் பின்னே சென்றால் வருவது தமிழிசையின் பொற்காலம். பண்டைய தமிழ் காலத்தில் ஒலித்த பண்ணிசையும், தமிழர்கள் உபயோகித்த இசைக்கருவிகளும், ஸ்வரங்களில் சுருதிபேதம், கிரகபேதம் செய்தால் எழும் இசையின் மாயங்களை சிலப்பதிகாரம் பாடல்களில் காணும்போது வியப்பாக இருக்கிறது. பிரிட்டிஷ் இந்தியா காலத்தில் இதை ஆராய்ச்சி செய்து உலகத்துக்கு எடுத்துரைத்த ஆபிரகாம் பண்டிதர் பற்றி எழுத வேண்டும் என்றால் தனி கட்டுரையே தேவைப்படும். தனது தொன்மங்களை, நாட்டுப்புறவியல் கூறுகளை பாதுகாத்து கொள்கின்ற எந்தவொரு மரபும், இசையும், மொழியும் அழிவதேயில்லை. அதனால்தான் ஐரோப்பிய தேசங்களின் நாட்டுப்புற இசையை Baroque காலத்து கலைஞர்கள் மேற்கத்திய இசைக்குள் அப்படியே புகுத்தினர். Nordic தொன்மங்களின் பாதிப்பில் Richard Wagner உருவாக்கியதே ‘Ride of the Valkyries’. அவ்வகையில் நமக்கு கிடைத்த மிகப்பெரிய பொக்கிஷம் இளையராஜா.

நாட்டுப்புற இசை, மேற்கத்திய இசை, கர்நாடக இசை, ஹிந்துஸ்தானி என இசையின் அத்தனை புள்ளிகளையும் இணைக்கின்ற பாலமாக திகழ்கிறார் இளையராஜா. தியாகராஜர் ஹிந்தோள ராகத்தில் அமைத்த ‘ஸாமஜ வரகமன’ பாடலை புரிந்து கொள்ள வேண்டுமா? இளையராஜா பாடிய ‘தரிசனம் கிடைக்காதா?’ (அலைகள் ஓய்வதில்லை) இருக்கிறது. ‘நான் கடவுள்’ படத்தின் பின்னணி இசையில் J.S.Bachன் ஒளி மின்னுகிறது. எண்பதுகளின் பல பாடல்களின் மூலமாக சிம்பொனி இசையை தீண்டியுள்ளார். திருவாசகம், திவ்யபிரபந்தம் மூலமாக பக்தி இசையை. தனது முதல் சிம்பொனியை விரைவில் வெளியிடப்போவதாக அறிவித்து இருக்கிறார். ஆண்பாவம் திரைப்படத்தின் பின்னணி இசை நாற்பது ஆண்டுகள் கழித்து இன்றும் சிலாகித்து அலசி ஆராயப்படுகிறது. நேருவின் வாட்ச் துவங்கி, ‘ஆண்பாவம்’ பாண்டியனின் வாட்ச் வரை வந்து விட்டோம். கட்டுரையை முடித்து விடலாம். இசைக்கும் கைக்கடிகாரத்துக்கும் என்ன தொடர்பு என்று நீங்கள் ஆரம்பத்தில் நினைத்து இருக்கலாம். காலத்தில் பொதிந்துள்ளதே இசை. இசையென்பது காலமே.

உலகில் உள்ள எல்லா வித இசைகளையும் ரசிக்கும் மனோபாவம் தான் நமக்கு தேவை. ஆனால் இன்றைய சமூகத்தில் இசை பெரிதா மொழி பெரிதா என்று வாக்குவாதங்கள் நிகழ்கின்றன. இசையிலும் இசைக்கருவிகளிலும் சாதி மதங்கள் நுழைந்து அரசியலாகி விட்டன. இசையை வைத்து சண்டைகள், கசப்புகள், காழ்ப்புகள். வாழ்நாளில் ஒரு சிம்பொனியை அல்லது ஒரு பாடலை ஒரே முறை கேட்ட காலங்கள் போய், இன்று இசையை பித்து பிடித்தது போல பல்லாயிரம் முறை கேட்கும்படியான தொழில்நுட்பங்கள் வந்துவிட்டன. Schubertன் Unfinished Symphonyயை செயற்கை நுண்ணறிவு முடித்து வைத்து விட்டது. அளவுக்கு மீறினால் அமிர்தமும் நஞ்சு. சிறிதளவு நஞ்சு கூட சில சமயங்களில் மருந்து. சங்கராபரணம் என்றொரு ராகம் உள்ளது. அதென்ன சங்கரனின் ஆபரணங்கள்? அவன் பாம்பு விஷத்தை கழுத்தில் அணிந்தவன். பித்தை பிறையாக்கி நெற்றியில் சூடியவன். நமக்கும் இரண்டு பாதைகள் உள்ளது. இசையினால் வாழ்வினை விஷமாக்கி அழிதலும், இசையின் பித்தை பிறையாக்கி ஒளிர்தலும். எதை தெரிவு செய்வதென்பது அவரவர் விருப்பமே.

௦௦௦

வெற்றிராஜா

புதுச்சேரியைச் சேர்ந்த வெற்றிராஜா தற்சமயம் இங்கிலாந்தில் வசித்துவருகிறார். மதிப்புரைகள், விமர்சனம், புனைவுகள், அல்புனைவுகள் என்று பரந்த தளத்தில் எழுதிவருகிறார்.